بررسی تاثیرپوزولان میکروسیلیس برمقاومت فشاری بتن حاوی سنگدانه های بازیافتی

در این پژوهش، از پسماندهای بتن ساختمانی به منظور تولید سنگدانه های بازیافتی استفاده شد. سنگدانه های حاصل از فرآیند بازیافت، به دلیل وجود ترک های مویی در سطح خود، منجر به کاهش مقاومت فشاری و کارایی بتن می گردند. با هدف بهبود خواص مکانیکی بتن حاوی سنگدانه های بازیافتی، از پوزولان میکروسیلیس به میزان ۱۰ درصد جایگزین وزنی سیمان استفاده شد تا با پر کردن ترک ها و منافذ مویی، تاثیرات منفی آن ها کاهش یابد. برای ارزیابی عملکرد بتن، دو طرح اختلاط طراحی و مجموعا ۱۸ نمونه مکعبی ساخته شد. طرح اختلاط اول به عنوان نمونه شاهد (فاقد افزودنی پوزولانی) در نظر گرفته شد و در طرح دوم، تنها تفاوت، جایگزینی ۱۰ درصد از وزن سیمان با میکروسیلیس بود. سایر پارامترهای اختلاط در هر دو طرح ثابت نگه داشته شد. پس از عمل آوری نمونه ها به مدت ۲۸ روز، نتایج آزمایش مقاومت فشاری نشان داد که استفاده از ۱۰ درصد میکروسیلیس موجب بهبود قابل توجهی در مقاومت فشاری بتن شده است؛ به نحوی که به طور میانگین افزایش ۹.۸ درصدی در مقایسه با نمونه شاهد مشاهده گردید.

Keywords:

میکروسیلیس , مقاومت فشاری , روان کننده , پوزولان , سنگدانه های بازیافتی