تأثیر افزودن ذرات تقویت کننده کاربید سیلیسیم بر رفتار خوردگی کامپوزیت A356-SiC

در این پژوهش تأثیر افزودن ذرات تقویت کنند کاربید سیلیسم بر رفتار خوردگی کامپوزیت A356–SiC که به روش گردابی تهیه شد، مورد مطالعه قرار گرفت. ذرات کاربید سیلیسیم با قطر متوسط 50 میکرون، به عنوان تقویت کننده در چهار درصد حجمی 5، 10، 15 و 20 به مذاب آلیاژ A356 افزوده و پس از هم زدن به مدت 10 دقیقه، در قالب فلزی ریخته گری شدند. برای بررسی رفتار خوردگی کامپوزیت ها، محلول 0/1 مولار اسید سولفوریک انتخاب شد و نمونه ها پس از غوطه وری به مدت 2 ساعت برای رسیدن به حالت پایدار، تحت آزمون های پلاریزاسیون تافل و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی قرار گرفتند. برای انجام آزمون های طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی، از پتانسیل تحریک 10 میلی ولت و دامنه فرکانسی 100 کیلوهرتز تا 10 میلی هرتز استفاده شد. منحنی های پلاریزاسیون تافل نشان دادند که برای کامپوزیت هایی با 5 و 10 درصد حجمی کاربید سیلیسیم، چگالی جریان خوردگی کاهش می یابد در حالی که افزایش 15 و 20 درصد حجمی باعث افزایش چگالی جریان خوردگی خواهد شد. نتایج آزمون های طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی نیز آشکارساخت که افزایش 15 و 20 درصد حجمی ذرات کاربید سیلیسیم باعث کاهش مقاومت پلاریزاسیون و در نتیجه افزایش چگالی جریان خوردگی خواهد شد.

Keywords:

کامپوزیت A356-SiC , روش گردایی , کاربید سیلیسیم , رفتار خوردگی