بررسی اثر پروتئین برخوردگی منیزیم فلزی خالص در محیط شبیه سازی شده بدن

منیزیم به عنوان چهارمین کاتیون فراوان در بدن، یک عنصر ضروری برای بسیاری از فرایندهای متابولیکی مانند ا نقباض ماهیچه ای و متابولیسم استخوان است. مایعات بدن تنها شامل مواد معدنی نیستند بلکه شامل انواع ترکیبات آلی متفاوت مانند کربوهیدرات ها و پروتئین ها هستند که اثرات قابل توجهی را بر ایمپلنت ها دارند. به منظور بررسی رفتار منیزیم دو محلول حاوی مایعات شبیه سازی شده بدن تهیه گردید. محلول اول شامل مواد معدنی می باشد و محلول دوم علاوه بر مواد معدنی شامل مواد آلی نیز می باشد. ما در این جا آلبومین را به خاطر غلظت بالای آن در پلاسمای خون انتخاب کردیم. در این تحقیق خوردگی فلز منیزیم خالص در حضور پروتئین با استفاده از تکنیک پلاریزاسیون ولتامتری روبش خطی (LSV) و پتانسیل مدار باز (OCP) در مایعات شبیه سازی شده پلاسمای خونی مورد تحقیق قرار گرفت. در مقایسه منحنی های پلاریزاسیون LSV سوبسترا و نمونه پوشش داده شده در محلول حاوی آلومین، پتانسیل خوردگی به سمت پتانسیل های مثبت تر می رود و چگالی جریان خوردگی کاهش می یابد. پتانسیل خوردگی منیزیم خلص در محلول اولیه و محلول اصلاح شده به ترتیب 1/583- و 1/413- ولت است و چگالی جریان از 2/031x10-4 به 1/712x10-4 کاهش یافت. تست های الکتروشیمیایی نشان می دهد که لایه آلبومین جذب شده، مقاومت به خوردگی منیزیم را بهتر کرد و جریان خوردگی کمتر شده است.

Keywords:

خوردگی , آلومین , الکترود منیزیم خالص