صبا بهرام پور - تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، گروه ترموسنتیک و کاتالیست (کارشناسی ارشد ترموسنتیک و کاتالیست)
مرتضی بقالها - تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، گروه ترموسنتیک و کاتالیست (دانشیار)

پوشش های نانوکریستالی روی با اندازه ی دانه هایی در محدوده ی 46-23 نانومتر برروی صفحاتی از جنس برنج زرد به روش آباری الکتریکی در یک حمام اسیدی کلریدی تولید می شوند. در کار حاضر اثرات افزودنی و چگالی جریان و سرعت همزدن بر روی این پوشش ها بررسی می شود. برای تعیین اندازه ی دانه های کریستالی از پراش اشعه ایس (XRD) بهره گرفته شد و مشاهده شد با حضور افزودنی در حمام آبکاری، اندازه ی دانه ها بطور قابل ملاحظه ای کوچکتر از پوشش هایی شد که بدون حضور افزودنی می باشد. همچنین مشخص شد که بهترین چگالی جریان 3 آمپربرد سیمتر مربع است و با افزایش در تلاطم اندازه ی دانه ها بطور پیوسته ای افزایش می یابد. به منظور بررسی صحت نتای تست XRD، از میکروسکوپ الکترونی SEM استفاده شد که نتایج حاصل را تأئید کرد و مشاهده شد که حضور افزودنی پوشش سطح را یکنواختتر و اندازه ی دانه ها را ریزتر می کند. شیب تافل معادل 0/12 ولت تعیین شد که عددی معقول در سیستم الکتروشیمیایی است. در پایان رفتار الکتروشیمیایی قطعات آبکاری شده با انجام تست پلاریزاسیون بر روی آنها در محلول 3/5% وزنی کلرید سدیم مورد ارزیابی قرار گرفت، نتایج این تست ها نشان داد که سرعت خوردگی در مورد پوشش های تهیه شده، با کاهش اندازه ی دانه ها کاهش می یابد. در حالیکه با اعمال تلاطم آسیب پذیری سطح در مقابل خوردگی بیشتر شده و افزایش شدت هم زدن، شدت خوردگی را در ست پلاریزاسیون افزایش می دهد.

آبکاری روی، نانوکریستال، چگالی چریان، اندازه ی دانه، سرعت خوردگی