حمیرا فضلی - کرمان، دانشگاه پیام نور، دانشکده شیمی، (دانشجوی ارشد شیمی فیزیک)
سیدمحمدعلی حسینی - کرمان، دانشگاه شهید باهنر، دانشکده شیمی (دانشیار)

در این پژوهش، روش بهینه کردن سل نانوذرات تیتانیوم، برای حفاظت از خوردگی آلیاژ AA2024 آلومینیوم ارائه شده است و عملکرد این پوشش در محلل هریسون مورد بررسی قرار گرفته است. این پوشش با استفاده از آلکوکسی سیلان ] 3-(2 و 3- اپوکسی پروپوکسی)-پروپیل[- تری – متوکسی سیلان و آلکواکسید فلزی تتراایزوپروپیل اورتو تیتانات، به عنوان منبع تولید نانوذرات تیتانیوم، ساخته شده است. ضمناً از سریم نیترات به عنوان بازدارنده خوردگی استفاده گردید. سپس به منظور بهبود خواص و عملکرد پوشش، نسبت های مولی اجزاء سازنده و فاکتورهای مؤثر بر عملکرد پوشش بررسی شدند، تا پوشش بهینه با بیشرین میزان حفاظت از خوردگی تهیه شود. برای بررسی عملکرد پوشش ها جهت حفاظت از خوردگی، روش پلاریزاسیون پتانسیودینامیک به کار گرفته شد. نتایج حاکی از این است که آلیاژ آلومینیوم در محلول هریسون به مدت نسبتاً طولانی (72 ساعت) پایدار مانده و خوردگی محسوسی مشاهده نگردید. پارامترهای خوردگی و نتایج به دست آمده از نمودارهای پلاریزاسیون پتانسودینامیک نشان دادند که پوشش تهیه شده حفاظت مؤثری برای سطح فلز در برابر خوردگی در محلول هریسون فراهم می کند.

حفاظت از خوردگی؛ سل ژل؛ نانو ذرات تیتانیوم ؛ پلاریزاسیون