محمد اجل لوئیان

تخلیه انواع فاضلاب (صنعتی، انسانی، فضولات دامی و غیره) به رودخانه ها قبل از تصفیه کامل آنها موجب بروز بیماریهای خطرناکی همچون کلرا (Cholera)، تیفوئید (Typhoid) و سایر بیماریهای مزمن می گردد. تخلیه مذکور سبب ورود بسیاری از مواد آلی موجود در فاضلابهای شهری (قابل تجزیه بیولوژیکی) به داخل رودخانه ها می گردد. این مواد به عنوان منبع غذایی مورد استفاده باکتریها قرار گرفته و نتیجه این امر کاهش اکسیژن محلول در رودخانه ها می باشد. مواد آلی محلول تدریجاً اکسیده شده و انرژی حاصله صرف فعالیتهای متابولیسمی و تولید مثل می گردد. عدم وجود اکسیژن به سبب مصرف شدید آن، موجب ایجاد شرایط بی هوازی و تعفن در رودخانه شده و حیات آبزیان را به خطر می اندازد. ظرفیت انحلال اکسیژن در آب محدود بوده و هر جریان آبی قابلیت پذیر مقادیر محدودی از آلودگی را داشته و می تواند بدون خ سارت جبران ناپذیری آنرا خنثی و تثبیت نماید. این ظرفیت رودخانه را اصطلاحاً خود پالایی (Purification-Self) نامند. بنابراین تخلیه بیش از حد و ظرفیت فاضلاب به یک جریان آبی خ سارات زیادی به اکوسیستم آبی وارد نموده و تعادل آنرا بهم خواهد زد. با توجه به موارد مذکور شناخت پارامترهای مؤثر در پدیده اهش اکسیژن محلول و تشکیل معادلات اساسی انتقال اکسیژن مورد نیاز بیویمیایی (BOD) در رودخانه ها اهمیت بسزایی دارد. هدف از انجام این تحقیق چگونگی محاسبه و ترسیم منحنی اکسیژن محلول (نسبت به فاصله و همچنین تعیین نقطه ای است که در آن اکسیژن محلول کمترین مقدار را داراست) توسط نرم افزارهای زیست محیطی می باشد. یک مطالعه موردی نیز در ارتباط با موارد مذکور در این نوشتار مطرح گردیده است.

رودخانه، اکسیژن محلول، اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی، نرم افزارهای زیست محیطی