احمد اصل هاشمی
صالح روح اللهی
مریم ضرابیان
افشینه ضرابیان

زمینه و هدف: آب آشامیدنی باید از جنبه های مختلف (کیفیت فیزیکی و شیمیایی، باکتریولوژیکی و رادیولوژیکی) دارای کیفیت مطلوبی باشد. ناخالخصیهای شیمیایی بیشتر از حداکثر مجاز توصیه شده در آب شرب باشد، در دراز مدت موجب بروز ضایعات غیرقابل جبرانی برای انسان خواهد شد. آب شرب شهر اردبیل از آبهای زیرزمینی و از منابع مختلف تأمین می شود. به دلیل متغیر بودن سفره های برداشت و همچنین اثر متقاوت فصول مختلف سال بر روی آب سفره ها، بررسی میزان و تغییرات پارامترهای مهم فیزیکوشیمیایی آب شرب این شهر را برای اطلاع از وضع قابلیت شرب بودن آن اجتناب ناپذیر می کند. مواد و روشها: نوع مطالعه، یک مطالعه توصیفی- مقطعی است. در سال 1383 در شهر اردبیل تعداد 35 نمونه از منابع آب شرب برداشت و پارامترهای فیزیکوشیمیایی (وضعیت دورت، pH، هدایت الکتریکی، کربنات، بی کربنات، نیترات، نیتریت، سولفات، سختی کل، باقیمانده خشک، فسفات، کلرور و فلوئور) در آزمایشگاه رفرانس آب و فاضلاب مرکز بهداشت استان اردبیل بر طبق روش های استاندارد مورد آنالیز و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها که به صورت جداول و نمودارها آورده شده است چنین برآورد گردید که سولفات، سختی کل و فسفات در کل نمونه های آزمایش شده، به ترتیب، 9 درصد، 41 درصد و 71 درصد بیشتر از حداکثر مجاز می باشند. بحث و نتیجه گیری: وضعیت فیزیکوشیمیایی آب شرب شهر اردبیل در الت فعلی به جز سه مورد اشاره شده در فوق مشکلی خاصی ندارد. ولی از آنجائیکه هیچکدام از پارامترهای تعریف شده در متن استاندارد نباید از حداکثر مجاز بیشتر باشد، بنابراین تأسیس و راه اندازی شبکه فاضلاب برای جلوگیری از ورود فسفات به لایه های زیرین زمین و آبهای زیر زمینی و انجام مرتب و فصلی آزمایشها و کنترل دقیق بر روی آنها پیشنهاد می گردد. تا نتایج حاصل از تحقیق مورد استفاده مسئولان مربوطه برای اتخاذ تصمیمات مناسب و به موقع شود.

فیزیکوشیمیایی، آب شرب