محمد جواهری
محسن راستی اردکانی
احمدرضا رنجبری
احمد خاکساری

در آبهای با منشاء طبیعی معمولاً سرب یافت نمی شود. حداکثر سطح سمی قابل تحمل سرب در آب آشامیدنی برای دام 0/1 L/mg در نظر گرفته می شود. مسمومیت مزمن دام با سرب باعث کم خونی، فلجی، سقط جنین و گاهی مرگ دام شده و شدیداً عملکرد دام را تحت تأثیر قرار می دهد. بعلت همجوار بودن بعضی از آبشخورهای دامب ا معادن سرب منطقه انارک از توابع شهرستان نائین و گزارشات دال بر وجود برخی بیماریها در دامهای این منطقه، این مطالعه انجام گرفت. برای بررسی سطوح سرب در این آبشخورها نمونه های آب 17 منبع مختلف، در اوالی خرداد ماه 1384 جمع آوری و با استفاده از روش جذب اتمی میزان سرب نمونه ها تعیین گردیدد. نتایج این بررسی بطور کلی نشان داد که میزان سرب نمونه های آب از حداقل 0/005 ppm تا حداکثر 0/011 ppm متغیر بوده و بطور معنی داری زیر حداکثر تحمل دام به سرب می باشد (p>0/01) ولی در دو مورد قنات و چشمه که هر دو در مجاورت یکدیگر هستند، میزان سرب به ترتیب 0/012 و 0/011ppm تعیین گردید که گرچه بالاتر از حدود مجاز برای مصرف انسانی است (حد مجاز سرب برای مصرف انسانی حداکثر 0/01 ppm) ولی برای مصرف دام مشکلی ایجاد نمی نماید.

سرب، آبشخور، انارک، نائین، گوسفند