اثربخشی مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر نیازهای خودتعیین گری و هیجانات یادگیری دانش آموزان با اضطراب امتحان بالا

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر نیازهای خودتعیین گری و هیجانات یادگیری دانش اموزان با اضطراب امتحان بالا در دانش آموزان مقطع اول متوسطه پیرانشهر انجام شده است. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون- با گروه کنترل و آزمایش می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع اول متوسطه پیرانشهر در سال تحصیلی 1401 -1402 بود که مطابق آمارهای اخد شده از اداره کل اموزش و پرورش شهرستان تعداد آن ها برابر با 1115 نفر می باشد. از بین افراد جامعه آماری تعداد 40 نفر که اضطراب بالایی داشتند با استفاده از روش خوشه ای چندمرحله ای و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. سپس مداخله آموزشی مبتنی بر ذهن آگاهی بر روی این دو گروه اجرا شد. ابزار گردآوری اطلاعات اضطراب امتحان با پرسشنامه اضطراب امتحان ابوالقاسمی (1374) که مقیاس نیازهای خود تعیین گری ،سوریبو و همکاران (2009)، پرسشنامه مقیاس هیجان مرتبط با یادگیری (LRES) و مداخله درمانی اثربخشی مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی می باشد. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از دو روش توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی تاثیر مثبت و معناداری بر نیازهای خودتعیین گری و هیجانات یادگیری دانش آموزان با اضطراب امتحان بالا در دانش آموزان مقطع اول متوسطه پیرانشهر دارد. این نتیجه با توجه به سطح اطمینان 95٪ مورد تایید قرار می گیرد.

Keywords:

اثربخشی مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی , نیازهای خودتعیین گری , هیجانات یادگیری , اضطراب امتحان , دانش آموزان مقطع اول متوسطه پیرانشهر