بررسی آلودگی میکروبی آب آشامیدنی وسایل نقلیه عمومی بین شهری (مطالعه موردی استان سیستان و بلوچستان)

مقدمه و هدف: در جوامع امروزی حمل و نقل به عنوان یکی از بخشهای زیربنایی توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... از جایگاه ویژه ای برخوردار است. اگر چه با پیشرفت تکنولوژی، حمل و نقل و مسافرت هوایی، دریایی و زمینی بسیار سریع و راحت شده است اما در این میان بیشترین سهم مسافرت به سفر با وسایل حمل و نقل جاده ای علی الخصوص اتوبوس اختصاص دارد. براساس آمارهای موجود، سالیانه در کشور ما حدود ششصدمیلیون مسافر در جاده های ک شور جابجا می شوند که بیش از 97% آنها به وسیله حمل و نقل جاده ای است اما یکی از مسائلی که همواره سلامت این مسافران را تهدید می کند تغذیه و مصرف آب آشامیدنی آلوده در طول سفر است. اپیدمی بیماریها و مرگ و میرهای دسته جمعی در مسیر تردد کاروانها و حاشیه جاده ها در تاریخ گذشته بشر گواه این واقعیت است. لذا هدف از انجام این تحقیق بررسی آلودگی میکروبی آب آشامیدنی وسایل نقلیه عمومی (اتوبوس) از لحاظ آلودگی به کلیفرم و کلیفرم مدفوعی بوده است. مواد و روشها: این تحقیق در شهرهای مختلف ا ستان سیستان و بلوچستان بر روی آب شرب مصرفی 358 دستگاه اتوبوس خروجی از شهرهای مختلف استان در فروردین ماه سال 1384 در روزهای مختلف هفته انجام شد که روش انتخاب نمونه ها (اتوبوس ها) بطور تصادفی بوده است. نتایج: در این تحقیق بررسیها نشان داد که آب مصرفی 12/99% از این اتوبوسها دارای آلودگی کلیفرمی و 0/78% دارای آلودگی مدفوعی (E,Coli) بودند و 86/23% نیز فاقد آلودگی میکروبی بوده اند. از نظر کلر باقماینده 25/2% موارد دارای کلر باقیمانده در حد مطلوب (0/3, 1ppm) و 74/8% فاقد کلر در حد مطلوب بوده اند. پیشنهادات: با توجه به اهمیت بهداشت آب و نقشی که آب می تواند در انتقال بعضی از بیماریها از نقطه ای به نقطه دیگر داشته باشد کنترل و نظارت مستمر بر کیفیت میکروبی آن در اماکن عمومی بخصوص وسایل نقلیه عمومی به علت تسریع در اپیدمی بیماریهای عفونی نظیر وبا یک امر ضروری و لازم الاجرا می باشد تا بدین وسیله پتانسیل انتقال بیماریها و پتانسیل ا پیدمی بیماریهای میکروبی کاهش بیابد.

Keywords:

آلودگی میکروبی , کلرباقیمانده , آب آشامیدنی , حمل و نقل