زهرا سرمستی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
شهرام بابائی - هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

شبکه های حسگر بی سیم در کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند که بدلیل ویژگی های فیزیکی و عوامل مخرب محیطی، گروه های حسگر مستعد خرابی اند. با این حال، از کارافتادن برخی از گره های حسگر نباید مانعی در وظیفه مندی مطلوب شبکه و تأثیر منفی بر عملکرد شبکه حسگر داشته باشد. این ویژگی در شبکه های حسگر بی سیم بعنوان تحمل پذیری خرابی شبکه مورد بررسی قرار می گیرد. مدیریت خرابی یکی از تکنیک های افزایش تحمل پذیری خرابی برای بهبود قابلیت اطمینان شبکه می باشد. مدیریت خرابی از سه مرحله ی کشف خرابی، تعیین گره های خراب و حذف گروه های معیوب تشکیل می شود. در این مقاله به بررسی عملکرد الگوریتم های Jianliang, Chen, Lee و Jiang که از معروف ترین الگوریتم های مدیریت خرابی می باشند می پردازیم. نتایج بررسی ها میزان دقت کشف خرابی و نرخ اخطار نادرست این الگوریت ها را در شرایط مختلف شبکه و با نرخ های خرابی مختلف نشان می دهند.

تحمل پذیری خرابی، شبکه حسگر بی سیم، کشف خرابی، مدیریت خرابی