ارائه رویکرد ترکیبی مبتنی بر روش های یادگیری ماشین و تصمیم گیری چند معیاره جهت مکان یابی ساختمان های زیست محور

با افزایش چالش های زیست محیطی و ضرورت توسعه پایدار، مکان یابی ساختمان های زیست محور به عنوان راهکاری کلیدی برای کاهش آلودگی و بهبود کیفیت زندگی شهری مطرح شده است. احداث ساختمان های زیست محور با بهره گیری از فناوری های سبز و به عنوان فضاهایی همگام با طبیعت، یکی از راهکارهای موثر در توسعه پایدار شهری به شمار می رود. پژوهش حاضر با ارائه یک رویکرد ترکیبی مبتنی بر روش های یادگیری ماشین و تصمیم گیری چند معیاره، به انتخاب مکان مناسب جهت احداث و استقرار ساختمان های زیست محور در شهر تهران می پردازد. بدین منظور، ابتدا با استفاده از نظر خبرگان و مرور نظام مند ادبیات، ۱۸ معیار کلیدی در ۵ دسته زیست محیطی، فنی، اقتصادی، جمعیتی و اجتماعی شناسایی و داده های مربوط به ۲۶ منطقه شهری برای هر معیار جمع آوری شد. در ادامه با استفاده از روش جنگل تصادفی، اهمیت و وزن عینی معیارها بر اساس الگوهای داده محور تعیین شد و در نهایت با ترکیب روش های تصمیم گیری چند معیاره TOPSIS، EDAS و CODAS مناطق شهری امتیازدهی و رتبه بندی شدند. بر اساس نتایج معیارهای میزان آلودگی هوا و هزینه های عملیاتی بیشترین تاثیر را در انتخاب مکان ساختمان های زیست محور دارند. همچنین منطقه شماره ۳ به عنوان مطلوب ترین مکان انتخاب شد. این منطقه به دلیل وضعیت بحرانی آلودگی هوا و ترافیک، همراه با دسترسی مطلوب به فضای سبز و هزینه زمین مناسب، اولویت بالایی برای احداث ساختمان زیست محور دارد. ترکیب یادگیری ماشین و تصمیم گیری چند معیاره در این پژوهش، با کاهش سوگیری انسانی و افزایش دقت وزن دهی، چارچوبی نوین برای تصمیم گیری در برنامه ریزی شهری پایدار ارائه می دهد. رویکرد پیشنهادی می تواند به مدیران شهری در اتخاذ تصمیم های آگاهانه تر جهت توسعه پایدار و بهبود کیفیت زندگی شهری کمک کند.

Keywords:

ساختمان زیست محور , مکان یابی , تصمیم گیری چند معیاره , یادگیری ماشین , توسعه پایدار