جاسازی فعالیتهای معماری در روش توسعه FDD

پیدایش روشهای چابک در مهندسی نرم افزار از یک دهه قبل می باشد. علت ظهور این روشها را میتوان در مشکلات روش های پیشین درمواجهه با پروژه های نرم افزاری و پیچیدگی ذاتی تولید نرم افزار پیدا نمود .در متدولوژی های سنگین وزن به دلیل حجم بالای مستندات، برنامهریزی جامع، مستندسازی از ابتدا تا انتها و طراحی کامل و گسترده، سرعت توسعه سیستم تا حد بالایی کاهش می یابد ولی در مقابل، روش هایتوسعه ی چابک بر روی تسریع و سادگی در مراحل تحلیل و ساخت نرم افزار تمرکز دارند و جهت توسعه ی سیستم های نرم افزاری که ویژگی هایی نظیر دوره ی تحویل کوتاه و نیازمندیهای نامشخص دارند به عنوان شیوه های محبوب و کارآمد شناخته می شوند. آنها بر رضایت مشتری، پاسخ سریع به تغییرات و انتشار در زمان کمتر تاکید می کنند. یکی از چالشهای روشهای چابک مربوط به توجه کم این روشها به فعالیتهای معماری نرم افزار است. تاکنون راه حلهای مختلفی برای مقابله با این چالش پیشنهاد شده است، در این مقاله به ارائه رویکردی برای پاسخگویی به این چالش در روش FDD خواهیم پرداخت. رویکرد پیشنهادی یک طراحی معماری براساس ویژگی های کیفی در ابتدای روش FDD ایجاد می کند به طوری که توجه لازم را به اصول چابکی و ارزشهای FDD داشته باشد. به عبارت دیگر راه حل پیشنهادی برای دستیابی به مزیتهای معماری نرم افزار برای روش FDD به گونه ای عمل می نماید که با ارزشها و اصول چابکی در تناقض قرار نگیرد. در این مقاله یک مطالعه موردی بررسی شده است که هدف آن نشان دادن کاربرد پذیری و ارزیابی رویکرد پیشنهادی به طور عملی بوده است.

Keywords:

چابکی , روش FDD , معماری نرم افزار , فعالیتهای معماری , ویژگی های کیفی