مهدی زمانی لنجانی - استادیار دانشگاه یاسوج
منصور پرویزی - استادیار دانشگاه یاسوج
آرش شوریابی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه یاسوج

زمینلغزش (ناپایداری شیب) یکی از بلایای طبیعی است که خسارات جانی و مالی زیادی به همراه دارد. این خسارات سبب شده است که تحلیل پایداری شیب در سدسازی، راهسازی و مهندسی معدن اهمیت پیدا کند. روشهای متعددی برای تحلیل پایداری شیبها ارائه شدهاند. هر روش مزایا و نواقصی را به همراه دارد. مدلسازی واقعی یک شیب امکانناپذیر است و مهندسین در مدلسازی آن تقریبسازی میکنند. هندسه در نظر گرفته شده برای سطح گسیختگی در روشهای تحلیل پایداری شیب اهمیت بالایی دارد. هنوز محققین قادر به تشخیص دقیق هندسه سطحلغزش نبودهاند اما پیشرفت زیادی در این زمینه صورت گرفته است. یکی از روشهای تحلیل پایداری شیب، روش تعادل حدی است که به دلیل سادگی کاربرد و قدمت بالا، زیاد مورد استفاده قرار می گیرد. این روش بر اساس فرضیات در نظر گرفته شده در نحوه توزیع نیروهای داخلی لغزشی به روشهای مختلفی طبقه بندی میشود. در این روشها هندسه سطح لغزش قبل از انجام عمل تحلیل پایداری شیب فرض میشود. این هندسه دایرهای در نظر گرفته میشود. در این تحقیق هندسه سطح لغزش تغییر داده میشود و بیضوی در نظر گرفته میشود. سپس با روش جانبوی ساده شده که یکی از روشهای تعادل حدی است به تحلیل پایداری شیب با سطح لغزش بیضوی پرداخته میشود. می توان با بررسی هندسه های مختلفی برای سطح لغزش به هندسه واقعی سطح لغزش دست یافت.

تحلیل پایداری، جانبو ساده شده، سطحلغزش بیضوی، سطحلغزش دایرهای