جلال کاسب زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه صنعت آب و برق، تهران
علی نورزاد - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشگاه صنعتی شیراز
سبحان موسوی - عضو هیات علمی، دانشگاه صنعت آب و برق شهید عباسپور، تهران

در سالهای اخیر تمایل به ساخت سازه های عظیم و از طرفی افزایش هزینه های سنگین ساخت و ساز،نیاز به طراحی های بهینه را ضروری ساختهاست.برای دستیابی به این مهم در نظر گرفتن مناسب پارامتر های موثر واستفاده از مدل مناسب ضروری است.با توجه به خواص ناهمگنخاک،پارامترهای موثر بر رفتار خاک می توانند تفاوت های قابل توجهی داشته باشندکه این امرموجب پیچیدگی در تصمیم گیری هایمتخصصیین ژئوتکنیک شده است.تعیین ظرفیت باربری خاک یکی از مسائل حائز اهمیت در مهندسی ژئوتکنیک می باشد.با توجه به خطاهایموجود از قبیل خطای اندازه گیری،خطای مدل و خطا در تعیین مقدار مناسب پارامترهای موثر،استفاده از روشهای مرسوم و پارامترهای قطعی راباچالش روبرو کرده است.امروزه برای دستیابی به طراحی بهینه استفاده از روشهای قابلیت اعتماد پذیری رشد فراوانی داشته است.این روش ها باایجاد چارچوبی منطقی به کمی کردن اثر عدم قطعیت ها می پردازد و طراحی سازه ها ژئوتکنیکی را بر اساس میزان عدم قطعیت ها و درجه اهمیتسازه امکان پذیر می سازد. در این مقاله کارایی روش قابلیت اعتماد پذیری مونت کارلو درتحلیل باربری پی های سطحی بررسی شده است.

ظرفیت باربری، شبیهسازی مونتکارلو، عدم قطعیت، روش قابلیت اطمینان، احتمال خرابی