بررسی شاخص های کمی و کیفی مسکن در استان اردبیل با استفاده از مدل رتبه بندی TOPSIS

مسکن و مسایل مربوط به آن به عنوان یک مسئله جهانی مطرح است و برنامه ریزان و سیاست گذاران در کشورهای مختلف به دنبال راه حل-هایی برای حل مسائل مربوط به آن می باشند .وضعیت مطلوب مسکن یکی از شاخص های توسعه ی اقتصادی-اجتماعی در کشورهای جهان محسوب می شود. یکی از راه های آگاهی از وضعیت مسکن در فرآیند برنامه ریزی، استفاده از شاخص های مسکن است. این شاخص ها از یک سو بیانگر وضعیت کمی و کیفی مسکن در دوره های زمانی مختلف بوده و از سویی دیگر راهنمایی موثر جهت بهبود بخشی برنامه ریزی مسکن برای آینده است. بنابراین، این تحقیق با هدف بررسی شاخص های مسکن در استان اردبیل در صدد رتبه بندی شهرستان های استان با بهره گیری از مدل TOPSIS است. این تحقیق با توجه به هدف آن از نوع تحقیقات کاربردی-توسعه ای بوده و با توجه به روش انجام کار، از ماهیتی توصیفی-تحلیلی برخوردار است. گردآوری اطلاعات نیز از طریق مطالعات کتابخانه ای، مقالات موجود و اطلاعات سرشماری استان اردبیل در سال ۱۳۹۰ صورت گرفته است. برای استخراج شاخص ها جهت رتبه بندی شهرستان های استان از نظرات کارشناسان و اساتید دانشگاه استفاده شده است. وزن دهی به شاخص ها با استفاده از روش آنتروپی شانون صورت گرفته است. در نهایت شهرستان های استان اردبیل با استفاده از مدل TOPSIS بر اساس شاخص های کمی و کیفی مسکن رتبه بندی شده است. نتایج بیانگر آن است که شهرستان های اردبیل، پارس آباد، بیله سوار، خلخال، سرعین، کوثر، نیر، نمین، مشگین شهر و گرمی به ترتیب در رتبه های اول تا دهم به لحاظ مطلوبیت مسکن قرار دارند.

Keywords:

مسکن , شاخص مسکن , مدلTOPSIS , اردبیل , توسعه