بررسی مقایسه ای ظرفیت باربری پی های سطحی در ماسه کربناته و سیلیکاته با استفاده از مدل سازی فیزیکی

خاک کربناته از جمله خاکهای مسئله دار است که به وفور در سواحل و بستر سازه ها ی دریا یی از جمله در سواحل خلیج فارس دیده می شود. دراین مقاله ظرفیت باربری پی های سطحی در یک خاک کربناته حاصل از سواحل چابهار- منطقه تنگ به صورت مقایسه ای با یک خاک سیلیکاته بااستفاده از مدل سازی فیزیکی مورد بررسی قرار می گیرد. دو ماسه با دانه بند یهای یکسان انتخاب شده و در دو دانسیته نسبی یکسان 30 و 80 درصددر دو حالت خشک و اشباع مورد بارگذاری قرار گرفتند. همچنین نتایج ظرفیت باربری حاصل از مدل سازی فیزیکی با پارامترهای مقاومتی حاصلاز آزمایش سه محوری مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج آزمایش ها نشان دادند که دو ماسه دارا ی رفتار بارگذاری مختلفی بوده و اشباع شدگیموجب کاهش ظرفیت باربری می گردد. مقدار افت مقاومت در اثر اشباع شدگی در ماسه کربناته بیشتر است. روابط کلاسیک برای تعیین ظرفیتباربری جهت پیش بینی میزان باربری در خاک های کربناته دارای نواقصی بوده و لازم است اصلاحاتی در آنها به صورت اعمال ضرایبی صورتگیرد. در این آزمایش میزان باربری نهایی خاک کربناته در مقایسه با خاک سیلیکاته بیشتر ارزیابی شد، هرچند تا حصول باربر ی مذکور، پینشستهای بیشتری نیز از خود نشان داد.

Keywords:

خاک کربناته , سیلک یاته , خردشدگی , ظرفیت باربری