امکان سنجی استفاده از سنگدانه سبک و ضایعات سرامیک در بتن سبک خودمتراکم

با توجه به محدودیت منابع سنگدانه های طبیعی، حفظ این مواد برای تولید بتن، از جمله بتن خودتراکم (SCC)، در سال های اخیر اهمیت زیادی پیدا کرده است. از سوی دیگر، مدیریت و دفع محصولات جانبی به یکی از دغدغه های بزرگ جهانی تبدیل شده است. در دهه های گذشته، استفاده از مواد جایگزین مانند سنگدانه های سبک (LWA) در تولید SCC افزایش یافته است. به کارگیری این محصولات جانبی به عنوان LWA (چه درشت و چه ریز) نه تنها به توسعه پایدار SCC کمک می کند، بلکه تاثیرات مثبتی بر محیط زیست دارد. در این تحقیق، با جایگزینی سبک دانه های لیکا و سرامیک ضایعاتی به جای بخشی از سنگدانه های طبیعی، ویژگی های فیزیکی، مکانیکی و دوام بتن خودتراکم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اسلامپ روانی تمامی طرح ها در محدوده مجاز (۵۵ تا ۸۵ سانتی متر) قرار داشته اند. نمونه های ساخته شده با دانه بندی میان تهی بیشترین مقاومت فشاری (۱/۳۸ و ۱/۴۲ مگاپاسکال)، کششی (۳/۵ و ۳/۶ مگاپاسکال) و خمشی (۲/۶ و ۵/۷ مگاپاسکال) را به ترتیب در سنین ۲۸ و ۹۰ روزه نشان دادند. همچنین، نمونه های ساخته شده با دانه بندی فولر کمترین جذب آب (۷/۱% و ۲/۱%)، بیشترین مقاومت الکتریکی (۵/۱۶ و ۳/۵۱ کیلواهم سانتی متر) و کمترین عمق نفوذ (۵/۱۶ و ۵/۸ میلی متر) را در همان سنین داشتند. نتایج کلی نشان داد که نمونه های ساخته شده با دانه بندی میان تهی از نظر مقاومت مکانیکی عملکرد بهتری داشتند، در حالی که نمونه های ساخته شده با دانه بندی فولر، که دارای دانه بندی ریزتر بودند، از نظر مقاومت الکتریکی و جذب آب نتایج بهتری ارائه دادند.

Keywords:

لیکا , سرامیک ضایعاتی , خصوصیات عملکردی , دوام , بتن سبک خودمتراکم