کیکاوس صفری هشجین - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران ، ایران
نادر عباسی - عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات فنی مهندسی کشاورزی، کرج، ایران
محمدرضا موحدان - پژوهشگر موسسه تحقیقات فنی مهندسی کشاورزی، کرج، ایران
حسین بابازاده - عضو هئیت علمی و مدیر گروه آبیاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران

یکی از مسایل مهم درموردسدها و دریاچه های مصنوعی عمدتاً بررسی آب بندی مخزن وتکیه گاهها قبل ازاحداث سدوپس از آبگیری مخزن می باشد. با عنایت به نوع ساختار و محل اجرای پروژه دریاچه مصنوعی چیتگر و کمبود آب منطقه، در این پژوهش بدلیل اهمیت مسئله نشت و حفاظت از منابع آب موجود، دو نوع پوشش (بتن آسفالتی و مواد ژئوسنتتیک) جهت آببندی مخزن مورد ارزیابی فنی و اقتصادی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که بلحاظ فنی و اجرایی گزینه بتن آسفالتی بدلیل میزان نفوذپذیری و هزینه اجرایی بالا نسبت به گزینه مصالح ژئوسنتتیک نیاز پروژه را تامین نمی کند. ولی مصالح ژئوسنتتیک به دلیل میزان نفوذپذیری حداقل، سرعت عملیات اجرایی حداکثر وهزینه کم نسبت به بتن آسفالتی گزینه مناسبتری است، بنابراین با عنایت به نتایج حاصله استفاده از پوشش ژئوممبران به همراه ژئوتکستایل جهت آببندی پروژه پیشنهاد گردید.

آببندی، نفوذپذیری، بتن آسفالتی، ژئوممبران، ژئوسنتتیک