مهدی خلف شوشتری - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، اراک- ایران
نوید خیاط - استادیار و عضو هیئت علمی، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
حمیدرضا صبا - استادیار و عضو هیئت علمی، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

بسیاری از مناطق جنوبی دشت خوزستان با فقر شدید منابع خاک ریز دانه مناسب به جهت مسئله دار بودن آنها در خاکریزها مواجه می باشند. هدف از تهیه مقاله حاضر، بررسی فنی تاثیر وجود گچ با درصد های متفاوت بر خصوصیات ژئوتکنیکی خاک رس لاغر CL (در طبقه بندی یونیفاید) که از مهمترین منابع خاک ریزی منطقه به شمار می آید و درکانال های طرح آبیاری و زهکشی واحد های عمرانی دشت ارایض استفاده شده است. بهاین منظور هشت نمونه خاک رس لاغر با درصد های گچ متفاوت در نظر گرفته شد و پس از انجام آزمایش های مربوطه مشخص شد که وجودگچ در خاک موجب کاهش حد روانی و شاخص خمیری خاک می شود و همچنین با افزایش درصد گچ، حداکثر وزن مخصوص خشک نمونههای خاک کاهش یافته و درصد رطوبت بهینه افزایش یافته است و در عمق های بیشتر خاکریز با افزایش درصد گچ، تغییر حجم ناشی از آبشوییخاک های گچ دار و نشست محدود می شود اما در عمق های کمتر خاکریز کانال به دلیل کم بودن تنش موثر و آبشویی، نشست زیاد است کهمی توان از خاک های گچ دار با درصد گچ بیشتر در عمق های بیشتر کانال آبیاری و زهکشی استفاده نمود و در هزینه پروژه صرفه جویی کرد.

درصدگچ، آبشویی، شاخص خمیری، حداکثر وزن مخصوص خشک، درصد رطوبت بهینه، نشست