بررسی ویژگیهای سیال کانه ساز در اسکارن سامن به کمک مطالعه سیالات درگیر

اسکارن سامن در جنوب غرب ملایر واقع بوده و بخش کوچکی از زون سنندج- سیرجان می باشد. توده گرانودیوریتی سامن طی فاز لارامید در شیست های ملایر (ژوراسیک میانی و زیرین) و بخش کوچکی از آهک های دگرگون شده تریاس (؟) نفوذ کرده و در همبری با آهک، اسکارن زایی صورت گرفته است. مطالعه سیالات درگیر به منظور دستیابی به ویژگیهای سیال کانه دار، در کنار سایر مطالعات زمین شناسی در منطقه مذکور بر روی کانی های کلسیت و کوارتز از سنگ های دربرگیرنده و زون های کالک سیلیکات صورت گرفت تا ما را در درک بهتر شرایط تشکیل این اسکارن و کانی های موجود یاری کند. سیالات درگیر در نمونه های مورد مطالعه از دو نوع اولیه و ثانویه می باشند که شامل انواع تک فازی مایع، دوفازی غنی از مایع و بخار و تک فازی بخار با ابعاد زیر 8 میکرومتر است. تمام مطالعات بر روی سیالات اولیه دو فازی غنی از مایع و بخار انجام شده است. محدوده دما بین 148 تا 460 درجه سانتیگراد می باشد که به دلیل نبودن شواهد جوشش، حداقل دمای تشکیل را نشان می دهد با بررسی نمودار پراکندگی حداقل دمای تشکیل، جهت جدا نمودن نسل های سیالات، TH در دو محدوده 270-180 و 420-330 درجه سانتی گراد قرار می گیرد. نتایج تفسیر این داده ها نشان می دهد که در حین تکامل سیال، از دمای یکنواختی کاسته می شود. این روند می تواند در اثر بالا آمدن یا حرکات افقی سیال بر دمای ماگمایی و در نتیجه کاهش دما در اثر اختلاط با سیالات جوی به وجود آمده باشد.