مقایسه کانیهای رسی و اندیس تبلور ایلیت در سازندهای آسماری، پابده و گورپی، میادین نفتی مارون و اهواز

میادین نفتی مارون و اهواز از جمله میادین بزرگ فروافتادگی دزفول محسوب می شود. کانیهای رسی بواسطه ویژگیهای خاص خود نظیر جذب، تبادل یونی، و تورم پذیری می توانند مشکلاتی را در جریان حفاری چاه های نفت ایجاد نماید. بنابراین، شناسایی کانیهای رسی برای ارائه روش مناسب جهت رفع مشکلات ناشی از حضور شیل امری ضروری بنظر می رسد. در نتیجه در مطالعه کنونی، کانیهای رسی سازندهای آسماری زیرین، پابده و گوریی بدلیل اهمیتی که در حفاری از خود نشان می دهد با استفاده از روش XRD مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه داده ها نشان می دهد که کانی ایلیت در مقایسه با سایر کانیهای رسی مخلوط لایه، کلریت، مونتموریلونیت، کائولینیت و ورمیکولیت غالب است. روند عمومی تغییرات ایلیت در هر دو میدان مشابه است. کائولینیت تغییر تدریجی کاهشی را نسبت به عمق در میدان اهواز نمایان می سازد. این کانی در میدان مارون در سازنده ای پابده و گورپی شناسایی نگردید. دو میدان از نظر میزان متوسط کلریت نیز با یکدیگر تفاوت دارند. تغییرات افزایشی ایلیت، ورمیکولیت و کاهش کائولینیت نسبت به عمق می تواند در ارتباط با تبدیل دیاژنتیکی یا تغییر شرایط رسوبگذاری باشد. این عوامل بر مقدار مونتمور پلونیت نیز تأثیر گذاشته اند. بررسی اندیس نسبت شدت ایلیت (IIR) در هر دو میدان با افزایش عمق کاهش یافته نشاندهنده افزایش تبلور کانی ایلیت می باشد.