سمیرا پورصادقی - دانشگاه تربیت مدرس
محمد زمان کسایی - دانشگاه تربیت مدرس

امروزه آلودگی آب توسط فلزات سنگین به خصوص ارسنیک یکی ازمهمترین مسائل زیست محیطی محسوب میشود باتوجه به اهمیت نانوفلزات درحذف الاینده ها کارایی نانوذرات الومینیم صفرظرفیتی که توسط روش بسیارکارامدومقرون به صرفه تخلیه قوس الکتریکی Arc Discharge تهیه شدها ند مورد بررسی قرارگرفته است درصد حذف از92درصددرPH=3 تا 79درصد درPH=7برایمدت زمان تماس 3h باغلظت اولیه 30mg/L ازارسنیک و مقدار 0/8g/L ازنانوذرات الومینیم تغییر می کند با افزایش غلظت اولیه و ph درصد حذف کاهش می یابد ولی با افزایش زمان تماس این مقدارافزایش می یابد ماکزیمم ظرفیت جذب توسط ایزوترم لانگمویر 55/5mg/L محاسبه شده است که مقداربسیاربالا و چشمگیری درمقایسه با سایرنانوجاذب های به کاررفته برای حذف ارسنیک توسط پژوهشگران داخلی و خارجی می باشد شناسایی نانوذرات الومینیم توسط SEM,XRD مورد بررسی قرارگرفته است

نانوذرات آلومینیم، روش قوس الکتریکی، آرسنیک، ماکزیمم جذب، ایزوترم لانگمویر