هوشنگ محمدزاده

ازروزگاران بسیاردورتابه امروزهمواره زندگانی و رفتارمردان بزرگ که دربعدی ازابعادانسانی برجستگی داشته اندموردتوجه بوده است دراین میان پیامبران الهی و پیشوایان مکتب علوی یگانه افرادی هستند که تمام صفات برجسته رادارا می باشند ازسوی پروردگار به عنوان الگوهایی شایسته برای همگان معرفی شده اند بی شک یکی ازعلل و انگیزه های جداساختن امامان علیهم السلام ازامت اسلامی همین جهت بود که عده ای ازخدابی خبر می خواستندبااستفاده ازقدرت خلافت اسلامی جامعه را به سمت وسویی که خود میخواهند بکشانند و جوانان را نسبت به باورهای دینی سست کنند و آنها رادردامان همان اندیشه های باطلی که ازپیش طراحی کرده و رواج داده بودند بیندازند تا کسی نتواند ازادانه دربرابر این تهاجم ایستادگی نماید تفاوت اساسی ائمه و پیامبراکرم ص درچگونگی هدایتگری و انجام رسالت قرانی به موضوع حاکمیت برمیگردد ائمه به دلیل نداشتن حاکمیت با مشکلات بسیاری رویارو بودند ازاین رو وظیفه هدایتگری راباابزارها و شیوه های بسیارمتنوعی که متناسب با شرایط عصروزمان بود به پیش می بردند ناارامی های داخلی درکنار اختناق ویژگی عمده عصرامام عسکری است و آن حضرت دریکی ازسخت ترین شرایط پیش امده برای سلسله امامت به هدایت امت می پرداخت

پیامبر، امام، سیاسی، امت، شرایط