اکبر حسین زاده - دانشگاه زنجان
قمر عباسی - دانشگاه زنجان
محمدکاظم جمشیدی - دانشگاه زنجان

بخش کشاورزی به عنوان بخش پایه واستراتژیک اقتصادتامین کننده غذاومواداولیه برایسایربخشها است درصورت فعالیت مفید این بخش است که زمینه فعالیت و پیشرفت سایربخشها تهیه شده و کشوربه سوی توسعه سوق می یابد آنچه مهم است این است که توسعه ورونق صنایع بایک ابزار میسرنمی شود بخصوص بخش کشاورزی که به دلیل بهره وری پایین وداشتن ریسک های خارج ازکنترل همواره به چندین ابزار حمایتی درکنار اعطای تسهیلات ارزان قیمت احتیاج دارد اما متاسفانه در سالهای گذشته همواره سهم اندکی ازسرمایه گذاری کل کشور به این بخش اختصاص داده شده است باتوجه به بالا بودن کارایی سرمایه گذاری و بهره وری نیروی کار دراین بخش نسبت به بخشهای دیگر و همچنین ارتباط این بخش بابخشهای دیگر اقتصادی که باعث رشدتولید و اشتغال درآن بخشها میشود به دلایلی همچون ریسک بالای سرمایه گذاری تورم لجام گسیخته نبود ثبات اقتصاید و غیره سرمایه گذاران تمایلی به فعالیت دربخش کشاورزی ندارند بنابراین موتورمحرک سرمایه گذاری بخش خصوصی درکشاورزی همان پشتیبانی سرمایه گذاریهای زیربنایی دولت است سهم سرمایه گذاری بخش کشاورزی از کل سرمایه گذاری های صورت گرفته درکشور متناسب با توانایی ها و نقش محوری آن دراقتصادملی نیست و نیاز بخش را تامین نمی کند این مقال برآن است به بررسی این موضوع بپردازد و درپایان راهکارهای توسعه سرمایه گذاری داخلی و جذب سرمایه های خارجی رادرقالبی متناسب باشرایط بومی کشورمان ارایه نماید تا ازاین گذر به تصمیم سازان و تصمیم گیران یاری نماید

سرمایه گذاری داخلی وخارجی، اقتصادکشاورزی، ایران