جلیل نعمت زاده
جعفر مظاهری

بررسی ها نشان می دهد، با وقوع هر زلزله ای، آنچه که بیشتر مورد توجه رسانه ها و مسئولین قرار می گیرد،خاکسپاری کشته ها و بازسازی ساختمان های تخریب شده است و کمتر کسی به اثرات پیچیده تر، ماندگارتر وعمیق تری که یک زلزله بر جای می گذارد، توجه می کند. به عبارتی، تاکنون بیشتر به مشکلات کمی و مادی ناشی از وقوع زلزله یا هر بلای طبیعی پرداخته شده و مشکلات کیفی به ویژه بحران های معنوی مورد غفلتواقع شده است. یکی از این بحران های معنوی که سرچشمه بسیاری از بحران های دیگر به حساب می آید، بحران هویتی است که بر اثر ویرانی های کالبدی و اختلالات عملکردی و به دنبال آن گسست ارتباط انسان بامحیط پیرامون خود، ممکن است اتفاق افتد. در این مقاله سعی بر آن است تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به مبحث هویت مکانی و بحران آنپس از وقوع زلزله که انواع ناهنجاری های روانی و اجتماعی را در پی دارد، پرداخته شود. عواملی چون زندگی در اردوگاه های آوارگان نیز اخیراً به عنوان عامل تشدیدکننده این ناهنجاری ها بیان شده اند، اما کمتر کسی به علل آن به صورت علمی توجه کرده و راهکارهای حل این معضلات را از طرق علمی ارائه داده است

زلزله، بحران هویت، هویت مکانی، ناهنجاری های روانی- اجتماعی