یاسمن غفاری
امیرحسین محوی
محمود علیمحمدی
نسیم غفاری

رشد روز افزون جمعیت، منجر به افزایش تقاضا برای مصارف دارویی، از جمله آنتی بیوتیک ها شده است. آنتی بیوتیک ها نقش بسزایی در مهار بیماری های عفونی انسان اعمال می کنند. علاوه بر استفاده در زمینه پزشکی، این مواد کاربرد گسترده ای در زمینه-های مختلف یافته اند که از آن جمله می توان به کنترل عوامل بیماری زا در دام ها، گیاهان مختلف و پرورش آبزیان اشاره نمود. از راه های ورود آنتی بیوتیک ها به محیط زیست، فاضلاب بیمارستان ها و منازل، زمین های کشاورزی، واحد های دامداری و شیرابه لندفیل ها را می توان نام برد. از آنجایی که این مواد به طور جزیی تجزیه می شوند به همان شکل وارد محیط زیست شده و اثرات مخرب جدی را بر زیست بوم منطقه انتشار تحمیل می کنند. به عنوان نمونه دفع نادرست و رهاسازی فاضلاب خروجی بیمارستان ها بدون پیش تصفیه در سیستم جمع آوری فاضلاب شهری می تواند موجب ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری ها، تاثیر درفرایند دنتیریفیکاسیون، تضعیف باکتری های متان ساز و در نتیجه به دلیل اختلال در عملیات تصفیه فاضلاب موجب آلودگی منابع آبی می گردد. از تاثیرات آن بر منابع خاکی نیز می توان به تغییر در جمعیت و عملکرد میکروارگانیسم های خاک و بر هم زدن تعادل اکولوژیکی آن ها اشاره کرد. طبق مطالب مذکور، علاوه بر وجود مزایای درمانی آنتی بیوتیک ها، مصرف بی رویه آن ها منجر به قرار گرفتن این مواد در دسته آلاینده های زیست محیطی شده است. از اینرو مصرف آنتی بیوتیک ها کنترل دقیق و اصولی را می طلبد.

آنتی بیوتیک،محیط زیست، آب و فاضلاب، خاک