مهرزاد فیلی زاده - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف
منوچهر وثوقی - استاد، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف
ایران عالم زاده - استاد، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف

با افزایش آگاهی جوامع از خطراتِ جبران‎ناپذیر آلودگی‎های ناشی از عدم تصفیه آلاینده‎های خطرناک پساب صنایع و تخلیه آن‎ها به طبیعت، روش‎های جدید تصفیه بیشتر مورد توجه قرار گرفته‎است. در این میان فرآیند حذف نانو‎فتوکاتالیستی به دلیل مزایای متعدد از جمله عدم حساسیت به سمی بودن آلاینده، به عنوان یکی از راهکارهای نوین و مؤثر از بین بردن آلاینده‎های شیمیای و میکروبی در حال توسعه است. در بین فتوکاتالیست‎ها، دی اکسید تیتانیوم (TiO2) به دلیل خواص منحصر به فردی چون پایداری شیمیایی و نوری، تخریب بالای فتوکاتالیستی، قیمت ارزان، عدم انحلال در آب و غیرسمی بودن، مرسوم‎ترین نیمه هادی در زمینه حذف آلاینده‎ها می باشد. با این وجود، این فتوکاتالیست به دلیل داشتن شکاف انرژی بزرگ، حساسیت پایینی به نور مرئی و تابش خورشید دارد و تنها می‎تواند تحت تابش های با طول موج های کمتر از 380 نانومتر، عملکرد مناسبی داشته باشد. تا به حال، جهت افزایش عملکرد فتوکاتالیستیTiO2 تحت نور مرئی، تلاش‌های بسیاری صورت گرفته است که از مهمترین آنها، دوپ کردن TiO2 است. در این مقاله ضمن بیان مکانیزم فرآیند حذف فتوکاتالیستی، مروری بر ساختار فتوکاتالیست‎های بهبودیافته‎یTiO2 با استفاده از دوپ کردن ارائه و مورد تجزیه و تحلیل قرار می‎گیرد. به اضافه، در این تحقیق، نانوفتوکاتالیست جدیدAg,S/PEG/ TiO2که یک نمونه فتوکاتالیست اصلاح شده با پلی اتیلن گلایکول می‎باشد، سنتز گردید. فتوکاتالیست سنتز شده توسط آنالیزهایXRD، SEM وDRS مشخصه‎‎یابی و کارائی فتوکاتالیستی آن با حذف آلاینده های رنگی ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که نانو فتوکاتالیست سنتزی (TiO2 دوپ شده با نقره، گوگرد و بهبود یافته با پلی اتیلن گلایکول) قدرت تخریب بسیار بالاتری (6 و7برابر به ترتیب) نسبت به TiO2 خالص جهت حذفاسیداورانژ7 و متیلن بلو در نور مرئی دارد.

آلاینده‎های شیمیای، حذف نانو فتوکاتالیستی، دوپ کردن، بهبود عملکرد، نور مرئی