رویکردهای دستیابی به استانداردهای کاهش بنزن در بنزین تولیدی پالایشگاهها

با توجه به محدودیت هایی که درخصوص مشخصات سوخت ها و آلاینده های حاصل از آن توسط آژانس حفاظت از محیط زیست Environmental Protection Agency(EPA) بوجود آمده است، پالایشگران مجبور خواهند بود تا هموراه تمهیدات لازم جهت دستیابی به الزامات زیست محیطی را مدنظر قرار دهند. جهت کنترل آلودگی هوا مطابق با Mobile Source Air Toxics (MSAT II) می بایست میزان بنزن حداکثر 62/0حجمی در بنزین باشد. این امر باعث شده تا طراحان پالایشگاه ها در طراحی های خود اینگونه محدودیتها را از ابتدا مدنظر قرار دهند. چالش پیش رو بیشتر متوجه پالایشگرانی است که می بایست جهت دستیابی به اینگونه محدودیت های زیست محیطی، با ایجاد تغییراتی در شرایط عملیاتی واحدهای موجود و یا درصورت عدم موفقیت، با صرف هزینه های گزاف به اضافه نمودن واحدهای جدید مبادرت ورزند. از آنجائیکه فرآیندهای پالایشگاهی جهت تولید بنزین متنوع است، لذا منابع تامین کننده بنزین نهایی پالایشگاه ها متفاوت بوده و بعضاً جهت حصول عدد اکتان مطلوب از سایر منابع خارجی اکتان افزا نیز استفاده می شود. در این مقاله سعی شده است با بررسی انواع فرآیندهای صنعتی کاهش بنزن در بنزین، امکان مقایسه آنها با یکدیگر فراهم گردد.با استفاده از این مقاله، پالایشگران می توانند مرحله به مرحله شرایط موجود خود را بررسی نموده و در نهایت به انتخاب یکی از روشهای پیش تفکیک ، پس تفکیک ( اشباع با گاز هیدروژن و یا استخراج با حلال و ...) جهت کاهش میزان بنزن در بنزین نهایی پالایشگاه خود اقدام متناسب نمایند.

Keywords:

بنزین , کاهش بنزن , پالایشگاه , محیط زیست , EPA , II MSAT