نفیسه اسماعیل زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و صنعت ایران
احد قائمی - استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران
شاهرخ شاه حسینی - دانشیار دانشگاه علم وصنعت ایران

زئولیت ها مواد معدنی هستند که عمدتاً از آمینوسیلیکات تشکیل شده اند. این مواد که به صورت کریستال و با تخلخل ریز هستند برای جذب سطحی دی اکسیدکربن بسیار مورد استفاده قرار گرفته اند. مهم ترین دلیل علاقه مندی به دسته ی زئولیت ها این است که تعداد خواص آن ها مانند اندازه تخلخل و ساختار یا ترکیب شیمیایی بر عملکرد جذب آن ها تأثیر می گذارد. در این تحقیق مروری از جاذب‌های زئولیتی و میزان جذب و تأثیر ترکیب خوراک، دما، فشار و تبادل با کاتیون‌ها بر ظرفیت جذب و نیز شرایط مناسب برای هر جاذب مشخص شده است. از نظر سینتیک جذب دی اکسیدکربن، زئولیت ها به عنوان سریع ترین جاذب ها دسته بندی می شوند و در عرض چند دقیقه به ظرفیت تعادلی می رسند. کاهش نسبت سیلیسیم به آلومینیوم در ساختار این جاذب ها و افزایش تخلخل به افزایش ظرفیت جذب کمک می کند. نتایج نشان می‌دهد که زئولیت های آلومیناسیلیکاتی کاتیونی گزینش پذیری بالائی دارند. در بین جاذب های زئولیتی مطالعه شده، زئولیت NaX با نام تجاری 13X بیش تر مورد استفاده قرار گرفته و جذب بالایی را نشان می دهد.

دی اکسیدکربن، جذب سطحی، زئولیت، آلومینا سیلیکات