محمود اکبری - دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه صنعتی اصفهان
بیژن نظری - دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه تهران
مسعود پارسی نژاد - دانشیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
حامد ابراهیمیان - استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

این مطالعه در شبکه زهکشی بهشهر انجام شد. داده های مورد نیاز برای اجرا و ارزیابی مدل DRAINMOD در سال 1385 (ابتدای آذر تا انتهای اسفند) جمع آوری شد و خروجیهای مدل شامل شدت تخلیه و عمق سطح ایستابی بین زهکش ها به دست آمد. جهت بررسی توانایی مدل در تخمین هدایت هیدرولیکی، مقادیر متفاوتی از ضریب هدایت هیدرولیکی به مدل داده شد و مدل برای هر یک اجرا گردید؛ و مقادیر شبیه سازی شده شدت تخلیه زهکشها با مقادیر اندازه گیری شده آن با استفاده از پارامترهای آماری مقایسه گردید. و بهترین مقدار ضریب هدایت که بیشترین همبستگی و کمترین خطا در خروجی آن وجود داشت انتخاب گردید. مقادیر میانگین انحراف مطلق، خطای استاندارد و ضریب تبیین هدایت هیدرولیکی بر اساس نزدیک ترین سطح ایستابی به ترتیب برابر 0/05 سانتی متر، 0/09 سانتی متر و 0/76 به دست آمد. در ادامه مقادیر هدایت هیدرولیکی که از دو روش (محاسبه شده با روش زهاب خروجی و پیش بینی شده توسط بهترین خروجی) به دست آمده بود مقایسه شد. مقدار هدایت هیدرولیکی برابر 2/5 سانتی متر در ساعت برای شدت تخلیه زهکشها پیش بینی و انتخاب شد. مقدار متوسط آن از روش زه آب خروجی نیز برابر 2/3 سانتی متر در ساعت به دست آمد. برای بررسی توانایی مدل در تخمین هدایت هیدرولیکی با استفاده از خروجیهای شدت تخلیه زهکشها مقد 2/5 با 2/3 تفاوت معنیداری ندارد. لذا در تخمین هدایت هیدرولیکی به روش حل معکوس با مدل DRAINMOD مقایسه مقادیر شبیهسازی و اندازه گیری شده شدت تخلیه زهکشها میتواند ملاک خوبی باشد.

زهکشی زیرزمینی، سطح ایستابی، شدت تخلیه، هدایت هیدرولیکی، مدل DRAINMOD