مژگان اتابکی - دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت آموزشی .دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

شهروندان حرفه ای افرادی هستند که بر اساس نیاز جامعه بتوانند فعالانه در زندگی اجتماعی مشارکت کرده و با شیوه های گوناگون در سلامت و رفاه جامعه و محیط محلی، ملی و جهانی بکوشند. اگرچه کلیه افراد بدون توجه به جایگاه اقتصادی و اجتماعی، اطلاعات یا مهارت ها، در حقوق و مسئولیت های شهروندی مشارکت دارند، اما بدیهی است که اثربخشی، کارآیی و توانایی آنها در انجام وظایف مؤثر به عنوان یک شهروند در جامعه فرا مدرن و فراپیچیده به کمیت و کیفیت ظرفیت سازی هایی که در آنها صورت گرفته است بستگی تام دارد. فرصت های آموزشی فراهم شده در مراکز آموزشی باید به موازات سایر تغییرات اجتماعی بوده و در یک فرآیند دو سویه و تعاملی، ضمن ایجاد تغییر در جامعه در جهت آماده نمودن شهروندان آینده، تغییرات سریع و شتابان جامعه را نیز مورد ملاحظه قرار دهد.. خودکنترلی، ایجاد حالتی است در درون فرد که او را به انجام وظایفش متمایل می سازد، بدون آنکه عامل خارجی او را تحت کنترل داشته باشد. هدفی که در خودکنترلی دنبال می شود ارائه یک شخصیت سالم است که به بلوغ فکری رسیده است و در برابر انواع مشکلات از خود مقاومت نشان می دهد و خود با بینش عامل آن را انتخاب می کند و علاوه بر محیط کار در زندگی شغلی خویش نیز خودکنترل می شود. و این میسر و ممکن نخواهد بود مگر بسترهای مناسب در جامعه فراهم شود تا خودکنترلی در افراد نهادینه شود.در این مقاله ضمن بررسی اهمیت و هدف خود کنترلی به ارائه الگویی سیستمی جهت آموزش کنترل رفتاروتربیت شهروند حرفه ای با تاکید برنقش خودکنترلی میپردازد.

شهروند حرفه ای ،خودکنترلی ، مهارت های زندگی