نجمه قنبری دهکردی

در اغلب مدل های مرتبط با رتبه بندی واحد تصمیم گیرنده مورد ارزیابی(DMU) از مجموعه امکان تولید حذف می گردد و مجموعه امکان تولید جدیدی ایجاد می شود تامیزان کارایی هرواحد تصمیم گیرنده را نسبت به سایر واحدهای تصمیم گیرنده بسنجند. هرچند با انجام این کار میتوان یک نمره ابرکارایی برای هر DMU به دست آورد، تحت شرایط خاصی این روش ممکن است منجر به نشدنی بودن مدل ساخته شده شود. اغلب، این مدل ها زمانی که داده ها (ورودی ها و خروجی ها) مثبت هستند شدنی هستند. در این مقاله روشی مورد بررسی قرار می گیرد که برای داده های نامنفی نیز شدنی باشد. وجود خروجی های صفر باعث نشدنی بودن مدل ابرکارایی در ماهیت خروجی نمی شود لذا در این مقاله به بررسی برطرف کردن نشدنی بودن مدل های با ماهیت ورودی، زمانی که داده های صفر در ورودی ها وجود دارد پرداخته می شود و پیشنهادی برای نمره ابرکارایی جهت رتبه بندی بهتر واحدهای تصمیم گیرنده ابرکارا ارائه می شود. در نمره ابرکارایی پیشنهاد شده، هم ماهیت ورودی و هم ماهیت خروجی ابرکارایی مد نظر قرار میگیرد. مدل های ارائه شده در این مقاله به گونه ای می باشند که مدیران با استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری به راحتی بتوانند از آنها بهره بگیرند این مقاله را با سه هدف پیش می بریم (1) ارائه روشی برای تست نشدنی بودن مدل ها (2) نمره ابرکارایی DEA در حضور نشدنی بودن با در نظر گرفتن هردو ماهیت ورودی و خروجی(3) غلبه کردن بر نشدنی بودن با وجود داده صفر در ورودی DMU ها.

مجموعه امکان تولید، واحد تصمیم گیرنده کارا، روش ابرکارایی، نشدنی بودن