بررسی تاثیر اندازه شرکت بر روابط میان محافطه کاری و مدیریت سود در شرکت های بازار بورس و اوراق بهادار تهران

هدف اصلی از انجام این تحقیق،بررسی تاثیر اندازه شرکت بر روابط میان محافظه کاری و مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است.برای این منظور از میان جامعه آماری بورس اوراق هادار تهران،تعداد72 شرکت در طول سالهای 1385 تا 1389 طبق شیوه حذف سیستماتیک انتخاب گردیدند و بر اساس مقدار لگاریتم ارزش دارایی های شرکت به سه اندازه بزرگ ،متوسط و کوچک تقسیم شدند و تاثیر متغییر اندازه شرکت بر روابط بین محافطه کاری و مدیریت سود،با استفاده از آزمون وونگ مورد سنجش قرار می گیرد.برای سنجش مدیریت سود از معیار اقلام تعهدی اختیاری و برای سنجش محافظه کاری از مدل گیولی و هن استفاده شد.نتایج نشان داد از تاثیر متغییر اندازه شرکت بر روابط میان محافظه کاری و مدیریت سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهرانداشت.به طوری که در شرکت های با اندازه بزرگ ضریب تعیین مدل در تعیین محافظه کاری قوی تر مشاهده گردید،به بیان دیگر میتوان گفت که هر چه اندازه شرکت بزرگتر باشد،مدیریت سود بیشتری در آن وجود دارد.آزمون والد معناداری تفاوت بدست آمده بین سه طبقه شرکت های با انذازه های متفاوت را تایید کرد.

Keywords:

محافظه کاری , مدل جونز , مدیریت سود , اندازه شرکت , روابط محافظه کاری و مدیریت سود