بررسی تطبیقی ساختارهای مدیریتی در مدیریت علوی و مدیریت ژاپنی

منابع اسلامی سرشار از اصول و ارزش های خوب مدیریتی است که جامعه اسلامی با تأسی از این گوهرهای گرانسنگ توانست از جامعه ای فقیر و ناتوان که گرفتار جنگ های قبیله ای بر سر مسائل و مفاخر کم ارزش قومی بود، به جامعه ای متعالی و بالنده مبدل شده، و در مدت کوتاهی بر بزرگترین امپراتوری ها مستولی شود و تمدن اسلامی را بنا نهد. از طرف دیگر کشور ژاپن هم بعد از جنگ ویرانگر جهانی دوم با پایبندی به یک سری اصول و مبانی مدیریتی که اغلب همسو با ساختارهای مدیریتی علوی بوده،توانست به پیشرفت لازم برسد وگوی سبقت را در مدیریت برتر از دیگر رقبا برباید. این تحقیق که بصورت کتابخانه ای انجام شده این هدف را دنبال می کند که به بررسی اهم وجوه اشتراک ساختارهای مدیریت علوی و مدیریت ژاپنی بپردازد که حاصل آن اثبات بهتر در پایبندی به اصول و ارزش هایی که با فطرت انسان سازگار بوده و با عقل ومنطق هم انطباق تام داشته ،چقدر توانسته در جوامع مختلف موجبات رشد و تعالی را فراهم آورد.

Keywords:

قرآن , نهج البلاغه , مدیریت , ژاپن