اکبر پورفرج - استادیار گروه مدیریت گردشگری، دانشگاه علامه طباطبائی تهران
امیرعباس نجفی پور - کارشناس ارشد مدیریت گردشگری، گرایش برنامه ریزی توسعه، دانشگاه علامه طباطبائی تهران
مجید حیدری - کارشناس ارشد مدیریت گردشگری، گرایش برنامه ریزی توسعه، دانشگاه علامه طباطبائی تهران

در قرن بیست و یکم، صنعت گردشگری از مهمترین عواملی بوده است که فرهنگ ها و تمدن های متفاوت را به یکدیگر پیوند داده که در نتیجه این پیوند، نوعی تبادل نظر و گفتگوی فرهنگی میان ملت ها ایجاد شده است. معماری یکی از ارکان توسعه صنعت گردشگری می باشد که از دیرباز موردتوجه و علاقه گردشگران بوده است. ایران سرزمین شعر و معماری، نه تنها از لحاظ سیاسی و موقعیت استراتژیکی مورد توجه بوده بلکه در عرصه‌های فرهنگی و هنری نیز گردشگران و محققین بسیاری را به سوی خود کشانده است. شهرهای کویری ایران، واجد عناصر و مجموعه ای با ارزش از معماری و شهرسازی هستند که بی شک هریک از آنها نمودی بی‌دلیل از معماری و شهرسازی ایرانی- اسلامی می باشند. در میان این شهرها، شهر تاریخی یزد توانسته ذهن جستجوگر پژوهشگران و قشر عظیمی از گردشگران را به خود جلب کند. در یزد، اگرچه معماری حرف اول را می زند، اما طبیعت کویری آن نیز به باروری و زیبایی شهر افزوده که در همین راستا، محققین ایرانی و خارجی بسیاری، شهر یزد را به عنوان مهمترین منبع پژوهش های باستان شناسی و معماری خود انتخاب کرده اند. در پژوهش حاضر، سعی شده است با بررسی مبانی نظری معماری و شهرسازی؛ و ادبیات مربوط به برنامه ریزی گردشگری، زمینه ای برای شناساندن عناصر ارزشمند معماری اصیل و سنتی شهر یزد به گردشگران و توسعه صنعت گردشگری ایران فراهم آید.

معماری بومی، شهرسازی، گردشگری، برنامه ریزی، یزد