بررسی مفهوم هنر عمومی و کنش متقابل آن با مردم در فضاهای عمومی وشهری

در سه دهه اخیر، هنر عمومى و ظهور آن در قلمرو همگانى توجه بسیارى از هنرمندان و متخصصان از قبیل طراحان و برنامه ریزان شهرى، معماران، روانشناسان، جامعه شناسان وسیاستمداران را به خود جلب کرده است.اگرچه هنر عمومی به عنوان هنر تلفیق شده با فضای عمومی شهرها که در پارک های شهری،خیابان ها،ساختمان های عمومی،مجموعه های مسکونی و هر فضایی که مردم در آنها کارکرده،زندگی می کنند و اوقات فراغت خود را می گذرانند، اتفاق می افتد،مفهوم جدیدی نیست،اما توجه به رویکرد تعاملی بودن و کنش متقابل این نوع هنر با مردم استفاده کننده از فضاها در فضاهای شهری و خصوصاً فضاهای شهری کشورمان، به طور ویژه ای مد نظر قرار نگرفته است. این مقاله ازنوع توصیفی-تحلیلی مبتنی برداده های کتابخانه ای می باشد که ضمن بررسی انواع هنر عمومی، به گونه ی هنر عمومی تعاملی و متقابل در فضاهای شهری غنی جهان پرداخته و پس از آن به چگونگی ایجاد تعامل و کنش متقابل بین هنرهای عمومی و مردم اشاره می کند. در نهایت ضمن مقایسه ی هنر عمومی در فضاهای شهری موفق با فضاهای ایرانی، به این نتیجه می رسد که فضاهای شهری ایرانی فاقد رویکرد تعاملی هنر عمومی بوده و به ارائه ی راهکارها و پیشنهاداتی موثر برای مدیران شهری جهت استفاده ی هرچه بیشتر از گونه های هنر عمومی در فضاهای عمومی و شهری، که موجبات افزایش طراوت،شادابی و نیز افزایش سرزندگی فضاها را فراهم می کند، می پردازد .

Keywords:

هنر عمومی , فضای عمومی , فضای شهری , برهم کنش متقابل , سرزندگی