محمدتقی رضویان - عضو هیئت علمی گروه جغرافیای انسانی دانشگاه شهید بهشتی
فرانک سعیدی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی
منا صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی

تامین مسکن مناسب و به بیان دیگر ، برنامه ریزی مسکن به عنوان موضوع اصلی در نظام شهرسازی جدید ایران دارای سابقه ای حدود 50 ساله بوده است و « مسکن » به عنوان بخش اصلی و مهم برنامه ریزی شهری دغدغه مدیران و برنامه ریزان و طراحان شهری بوده است. قوانین مختلف از جمله : قانون اراضی شهری ، طرح های آماده سازی زمین برای مسکن ، طرح جامع مسکن ، مسکن مهر و غیره نیز مؤید همین اهمیت می باشد. ازجمله سیاست هایی که در برنامه چهارم توسعه در زمینه مسکن مطرح شد ، طرح مسکن مهر بود که با هدف تامین مسکن برای اقشار کم درآمد و با اعتقاد به حذف کردن هزینه زمین از هزینه ساخت مسکن و پررنگ کردن نقش دولت در این میان ، ایجاد شد. اما امروزه با وجود گذشت چندین سال از اجرای طرح و ایجاد مشکلاتی از جمله : ضعف در مکان یابی پروژه ها، یکنواختی الگوی طرح، عدم توجه به هزینه های ساخت، ضعف نظارت و کنترل کیفی و غیره به نظر می رسد که این طرح در دستیابی به اهداف اولیه خود و انطباق با اصول شهرسازی نوین از جمله توسعه پایدار شهری و رشد هوشمند ناموفق بوده است.

توسعه پایدار شهری، رشد هوشمند شهری، برنامه ریزی مسکن، طرح مسکن مهر