حامد میرجلیلی - کارشناسی ارشد معماری، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده ی هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی
هیربد نوروزیان پور - کارشناسی ارشدطراحی شهری

از جهانی شدن به عنوان فرآیندی یاد می‌شود که نظام حاکم بر جهان و ملت‌ها رفته رفته به نظام‌های بین المللی، پسا ملی و پست‌مدرن تغییر کرده است. در معماری در چند دهه‌ی اخیر، در پی ناکامی‌ها و انتقادات به این دسته از دیدگاه‌ها، بازگشت به خویشتن و توجه به زیست بوم خویش مورد توجه قرار گرفته است. چنان‌که یان ندروین پیترس معتقد است که فرآیند شکل‌گیری فرهنگ جهانی کنونی، سنتزی از ترکیب فرهنگ‌های مختلف جهان می‌باشد. معماری‌ای که به عنوان پیامد توجه به خویشتن مطرح می‌گردد، معماری بومی معرفی شده و برخواسته از فرهنگ و پاسخگوی نیازها، ارزش‌ها و باورهای جوامع خواهد بود. بنابراین می‌توان به بررسی معماری بومی از نقطه نظر جهانی شدن و فرهنگ جهانی شدن نگاهی دوباره داشت. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و با استفاده از مطالعه‌ی کتابخانه‌ای و جمع‌آوری اسناد، به بررسی راه‌کارهای به‌کار رفته در معماری بومی در پاسخ‌دهی به نیازها، از منظر دیدگاه‌های مرتبط با جهانی شدن پرداخته خواهد شد

معماری بومی؛ جهانی شدن؛ تشابه اقلیمی؛ فرهنگ