زاهده معلمی - دانشجوی کارشناسی ارشدبرنامه ریزی شهری

جوامع امروزی نیازمند سیستم حمل‌ونقل پایدار برای کاهش مشکلات خود هستند. هدف از ایجاد سیستم حمل‌ونقل پایدار مؤثرترین و راحت‌ترین طریق جابه‌جایی مردم و وسایل نقلیه با کمترین میزان مصرف انرژی با مقبول‌ترین هزینه، کمترین ترافیک و کمترین اثرات سوء زیست‌محیطی نظیر آلودگی هوا و صدا می‌باشد. مشکلات زیست‌محیطی و صدمات وارده بر سلامت انسانی به دلیل رشد سریع حمل‌ و نقل موتوری و روند ضعیف قانونمندی آن به‌طور جدی مشکل‌آفرین شده است. با توجه به این که حمل و نقل مهم‍ترین بخش سیاست توسعه پایدار است و در سند چشم انداز توسعه حمل و نقل درون شهری کشور، افزایش سهم مد غیر موتوری در دستور کار قرار گرفته است، ارتقاء شیوه‌های حمل و نقل غیرموتوری (پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری) یکی از راهکارهای توسعه پایدار حمل‌ونقل می‌باشد. در حال حاضر اهمیت پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری در برخی کشورها به‌خصوص کشورهای توسعه‌یافته و برخی کشورهای آسیایی شناخته شده و آن را در صدر برنامه‌های توسعه حمل‌ونقل شهری خویش قرار داده‌اند. به دلایل متعدد، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری روش ایده‌آلی برای سفرهای درون‌شهری هستند و ارزیابی‌های معمول، حمل‌ونقل غیرموتوری را نسبت به استفاده از اتومبیل شخصی در اولویت قرار می‌دهند. تحقیق حاضر که با موضوع حمل‌ونقل سبز با تأکید بر گزینه‌های پیاده‌روی و دوچرخه انجام گرفته است، به بررسی راهکارهای اجرایی جهت اجرا و استفاده از این گزینه‌های حمل‌ونقل برای دست‌یابی به حمل‌ونقل سبز در شهرهای کشور می‌پردازد.

حمل‌ونقل سبز، توسعه پایدار، حمل‌ونقل غیر موتوری