مجید زارعی - استادیار گروه شهرسازی - دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
اعظم کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری - دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین

بهره گیری از نور، رنگ و نقاشی دیواری در محیط، یکی از مهم ترین عوامل زیباسازی شهری در راستای خلق کیفیات متفاوت مکانی، و ساختار بصری آن به عنوان یکی از فاکتورهای کیفی محیطی است. نور در جایگاه یکی از غیرمادی ترین پدیده های عینی جهان، ضمن خلق کیفیات متنوع شبانه، امکان پیوند منظر ذهنی- بصری فرد را از روز و شب فضا میسر می سازد. رنگ نیز عنصر توانمندی است که افزون بر رسالت انتقال مفاهیم ، نقش بسزایی در جذابیت بصری شهر دارد. از سویی طراحی عرصه عمومی زمینه ساز شکل گیری هنر عمومی به مفهوم عام، و لکه های رنگی و دیوارنگاری به صورت اخص به عنوان مظاهر هنر مردمی شده است. نور، رنگ و نقاشی دیواری ابزارهای ارتقاء کیفیت محیطی و ساخت زیباشناختی فضا با ارتباطی درهم تنیده هستند. هر اثر هنری در سایه نور و رنگ جان می گیرد و در میان همهمه دود و حرکت خود را باز می شناساند . نقاشی دیواری، به عنوان هنری چند رسانه ای با قابلیت هایی فراوان در ساختارهای زیباشناختی، جامعه شناختی، روان شناختی و ... جامعه در ارتباط تنگاتنگی با مکان، زمان و مخاطب اثر قرار می گیرد؛ نقشی نمی آفریند جز با ذوق هم جواری رنگ ها در زیر رقص ذرات درخشان نور . در این نوشتار، درک ضرورت تکنیک های نور، رنگ و نقاشی دیواری مدیریت شهری را قادر می سازد تا سیمای بصری نقش بسته در اذهان جامعه را در زمان های مختلف به هم پیوند زند و ادراک فضای شهری را به سوی وحدت رهنمون سازد : آنجا که نور بار خاطراتی می پذیرد، رنگ ها بار هویتی و نقش دیواره ها بار معنایی؛ معنای نشأت گرفته از تطبیق محتوای دیوار و دیواره . اینجاست که مخاطب در محیط، و مکان در زمان تکریم می شود .

نور، رنگ، نقاشی دیواری، کیفیت بصری