رامین حاجی امیری - باشگاه پژوهشگران جوان، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا، آستارا، ایران

نگرانیهای محیطی که عمدتاً بعد از دهه 1960 میلادی بصورت یک قسمت حائز اهمیت سیاست جهانی مطرح شد، باعث ابرازاظهار نظرهای گوناگونی گردید. مخاطرات طبیعی از دیر باز بعنوان مخربترین عوامل آسیبرسان به انسان، جامعه و زیستگاهشمطرح بودهاند. سیل، زلزله، زمین لغزش، طوفان، خشکسالی و... در دهههای اخیر موجب خسارات فراوان جانی و مالی در جهان شده است. بدیهی است یکی از مهمترین عوامل افزایش روز افزون اینگونه مخاطرات در قرن بیستم دستاندازی بیش از پیش انسان به منابع طبیعی و تغییر کاربری اراضی بوده است. مکانهای جمعیتی که در کنار حوضههای آبخیز و آبریز گوهستانی شکلگرفتهاند به شدت تحت تأثیر محیط فعال پیرامون خود قرار گرفته و بوسیله مخاطرات ژئومورفولوژیکی موجود در آن مورد تهدید قرار میگیرند. حوضه آبخیز لمیر از توابع شهرستان تالش جزء حوضههای شمالغرب استان گیلان میباشد که از طرف شمال به رودخانه چلوند، از طرف جنوب به رودخانه پلاسی، از طرف مشرق به دریای خزر و از مغرب به بلندیهای کوههای تالش منتهیمیگردد. مهمترین کانونهای جمعیتی آن روستای لمیر، کهنهحیاطی، درزگری، و چالهبیجار میباشد. در این پژوهش استفاده از مطالعات میدانی و پرس و جوهای محلی و استفاده از روشهای تجربی، اطلاعات موجود کتابخانهای، آماری تاثیر عواملی چون زمین شناسی، اقلیم، توپوگرافی، شیب، ژئومورفولوژی و پوشش گیاهی و از میان عوامل انسانی، نوع معیشت و فعالیتهای عمرانیدر ارتباط با مخاطرات طبیعی حوضه آبخیز لمیر مطالعه شده است. و از بین عوامل طبیعی مختلف که حوضه لمیر را محیطی ناپایدار نموده یا موجب ثبات و تعادل مکانی آن گردیده است، میتوان به عوامل خطرآفرین در فرآیندهای درونی و بیرونی این منطقه اشاره کرد.

حوضه آبخیز لمیر، پدیدههای ژئومورفولوژیکی، مخاطرات طبیعی، پدیدههای زیستمحیطی، شهرستان تالش