بررسی تاثیرنانواکسیدروی برپرولین پروتئین و شاخصهای رشدی گیاه پریوش Catharantus roseus

این تحقیق باهدف مقایسه مقدارجذب و تجمع روی باکاربرد نانواکسیدروی وسولفات روی معمولی دردانشگاه اراک انجام شد ازمایش بصورت طرح کاملا تصافدی درسه تکرار اجرا گردید گیاهان درمعرض غلظت هایه مختلف 2و4و5و10و15 میکرومولار ازنانوکود اکسیدروی قرارگرفتند و تاثیر این غلظت ها برروی گیاه باگیاه شاهد که ازمحلول غذایی کامل که حا وی سولفات روی است مقایسه شد همچنین به منظور بررسی علائم کمبود روی ازغلظت صفرمیکرومولار استفاده شد نتایج نشان داد مقدارجذب و غلظت روی با کاربرد نانواکسید روی درمقایسه با سولفات روی معمولی افزایش معنی داری داشته است همچنین متناسب با افزایش نانواکسیدروی مقدارجذب و غلظت روی درگیاه افزایش یافت و علائم سمیت روی مشاهده شد نتایج نشان میدهد که تیمار گیاه بانانواکسید روی درغلظت های بالاتر از2میکرومولار بطور معنیداری وزن تروخشک اندام هوایی زیرزمینی و طول ریشه را کاهش میدهد ولی درمقابل مقدار پرولین را افزایش میدهد با افزایش غلظت نانواکسید روی همچنین مقدار پروتئین گیاهکاهش یافت اما این کاهش نسبت به شاهد معنی دارنبوده است بررسی ها نشان میدهد غلظت 2 میکرومولار پارامترهای بالا را افزایش داد بطور کلی درغلظت های پایین موجب تحریک رشددرگیاه پریوش میشود درحالیکه غلظت های بالای آن با تاثیرگذاری و اختلال درفرایندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی باعث کاهش رشداین گیاه میشود

Keywords:

پروتئین , پرولین , سمیت روی , نانواکسیدروی , نانوکود