ادغام خدمات بوم شناختی در ارزیابی اثرات محیط زیستی: چارچوب ها، چالش ها و راهکارها

ارزیابی اثرات محیط زیستی (EIA) به عنوان ابزاری کلیدی برای دستیابی به توسعه پایدار، نقش مهمی در پیش بینی و کاهش اثرات منفی پروژه های توسعه ای بر محیط زیست ایفا می کند. این مقاله به بررسی نقش ادغام خدمات اکوسیستمی در فرآیند EIA می پردازد و با مرور مبانی نظری، چالش ها و راهکارهای اجرایی، رویکردهای نوینی را برای بهبود این فرآیند ارائه می دهد. روش هایی مانند تحلیل تصمیم گیری چندمعیاره (MCDA)، تلفیق خدمات اکوسیستمی در ارزیابی چرخه حیات (LCA) ، استفاده از مدل سازی مکانی مانند نرم افزار (InVEST)، و مشارکت ذینفعان از طریق روش هایی مانند دلفی و تحلیل SWOT مورد بررسی قرارگرفته اند. نتایج نشان می دهند که ادغام خدمات اکوسیستمی در EIA می تواند به بهبود پایداری پروژه ها، کاهش اثرات منفی بر محیط زیست و افزایش مشارکت ذینفعان کمک کند. بااین حال، چالش هایی مانند کمبود داده های پایه، فقدان روش های استاندارد و ضعف مشارکت ذینفعان نیازمند توجه ویژه هستند. راهکارهای پیشنهادی شامل توسعه روش های استاندارد، تقویت سیستم های جمع آوری داده، آموزش تصمیم گیران و تدوین قوانین الزام آور برای استفاده از خدمات اکوسیستمی در EIA است.

Keywords:

ارزیابی اثرات محیط زیستی , ادغام خدمات اکوسیستمی , خدمات اکوسیستم , توسعه پایدار , مشارکت ذینفعان