ارزیابی جایگاه گردشگری مذهبی امامزاده داوود به عنوان یکی از قطبهای گردشگری مذهبی

گردشگری به عنوان بستری مناسب برای توسعه و رشد تمدن و فرهنگ و گسترش ارتباطات و تبادلات فرهنگی و اقتصادی میان ملتها، صنعتی جا افتاده و پر رونق در جهان پرشتاب امروز است. از زیرشاخههای گردشگری میتوان به گردشگری مذهبی اشارهکرد که یکی از رایجترین اشکال گردشگری در سراسر جهان است که سابقه آن به قرون و اعصار گذشته بر میگردد و شامل سفرها و بازدیدهایی میشود که اصلیترین هدف آنها تجربهای مذهبی است همچنین کشور ایران به عنوان کانون تشیع، قابلیت بالایی را در جذب و جلب گردشگران مذهبی و زیارتی دارد. استان تهران و مرکز آن شهر تهران حدود 4درصد بقاع متبرکه را شامل میشودکه مرقد مطهر امامزاده داوود در شمالغرب شهر تهران در ارتفاعات رشتهکوههای البرز واقع شده است. این پژوهش با هدف ارزیابی و شناسایی امامزاده داوود به عنوان یکی از قطبهای گردشگری مذهبی شهر تهران و معرفی وپرداختن به سایر جاذبه های همجوار با این مکان مقدس و با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی صورت گرفته است. روشگردآوری اطلاعات در این تحقیق با استفاده از منابع کتابخانهای، شبکههای اینترنتی و مطالعات میدانی میباشد. یافتههای تحقیق حاکی از مناسب بودن جایگاه و موقعیت جغرافیایی امامزاده داوود جهت گسترش گردشگری مذهبی میباشد همچنین وجودفرصتهای مناسب جهت جذب هرچه بیشتر گردشگران داخلی و خارجی و معرفی سایر جاذبههای موجود در محدوده امامزاده داوود شامل جاذبههای اکوتوریسمی، درمانی و ... از دیگر یافتههای تحقیق است. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد باتوجه به اینکه گردشگری مذهبی در این محدوده، فصلی (فصل تابستان و اوایل پاییز) است ولی با این حال در همین مدت زائران زیادی را به خود جذب میکند و همچنین وجود سایر جاذبهها در این اطراف این مکان، خود پتانسیل مناسبی است که امامزاده داوود جایگاه ویژه تر از حال حاضرش پیدا کند.

Keywords:

گردشگری , گردشگری مذهبی , اکوتوریسم , تهران , امامزاده داوود