بررسی ویژگیهای سنگهای آهکی به عنوان مصالح سنگدانهای (مطالعه موردی: شمال وشمال شرق همدان)

مصالح خرده سنگی یا آنگونه که رایج است شن و ماسه پر مصرفترین مصالح ساختمانی هستند. منابع تامین این مصالح آبرفت های رودخانه ا ، رسوبات ساحلی، رسوبات یخچالی و منابع سنگ کوهی می باشند. آبرفتها رودخانه ا اصلیترین منابع تأمین شن و ماسههستند، ولی امروزه بدلیل کمبود این منابع و ایجاد مشکلات زیست محیطی، توجه به مصالح سنگدانها کوهی بیشتر شده است. جنس، اندازه، شکل ذرات و همچنین خصوصیات فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی مصالح سنگدانها مهمترین ویژگیها قابل بررسی آنها می- باشند. در این پژوهش ویژگیها زمینشناسی مهندسی سنگها آهکی به عنوان مصالح سنگدانها (شمال و شمال شرق همدان) موردبررسی قرارگرفتهاست. در مجموع از سه منطقه استان همدان نمونههایی تهیه شده و مورد مطالعه قرارگرفتهاند. برا ارزیابی کیفی و مهندسی سنگدانهها بر رو نمونهها، آزمونها مختلف ژئوتکنیکی شامل:آزمونها فیزیکی (تخلخل، جذب آب ) آزمون های مکانیکی ( تعیین ارزش ضربه، مقاومت در مقابل خرد شدن، سایش لوس آنجلس، ذوب و انجماد) و آزمون ها شیمیایی (سلامت سنگدر مقابل سولفات سدیم، منیزیم) انجام گرفته است. نتایج و تحلیلها نشان میدهند که سنگ آهک سوباشی و آبشینه با توجه به حدود مجاز تعریف شده بر طبق استانداردها ملی الزامی بتن، راهساز و آسفالت جهت استفاده به عنوان مصالح سنگدانها مناسب شناخته شدهاند، اما نمونه آهکی همهکسی کارایی مناسبی نداشته و در رده مصالح نامناسب قرار میگیرد

Keywords:

استان همدان , سنگدانه , سنگ آهک , ژئوتکنیکی