داوود رضی - استادیارگروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران
آفاق رستمیان - دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه مازندران

مهم ترین ابزار زندگی، محیط زیست و منابع آن است. بروز بحران های اجتماعی، فرهنگی و محیط زیستی در نقاط مختلف جهان باعث گردید تا جهان متوجه این امر شود که روند فعلی محیط زیست جوابگوی حفظ بقای انسان ها روی زمین در دراز مدت نخواهد بود. برای ایجاد فرهنگ دوستی با محیط زیست و حفاظت از محیطی که در آن زندگی می کنیم باید از آموزش و تربیت افراد بویژه کودکان آغاز کرد.تحقیق حاضر درصدد بررسی تأثیر نقش آموزش کودکان در حفظ محیط زیست و ارائه راهکارهایی در جهت ارتقای آن می-باشد.در این نوشتار از روش اسنادی استفاده شده است. پژوهش اسنادی، پژوهش مبتنی بر شواهد برگرفته از مطالعه اسناد؛ مانند آرشیوها یا آمار رسمی است.

محیط زیست، آموزش، کودکان، حفاظت