ارزیابی نقش هویت شهر اصفهان در ساخت برند گردشگری از نگاه ذی نفعان

هویت در معنای تمایز یک مکان با مکان دیگر، مفهومی است که ارتباط تنگاتنگی با گردشگری دارد. هویت شهری از مباحث اصلی گردشگری شهری است که تحت تاثیر مولفه های طبیعی، انسانی و مصنوع شکل می گیرد. از طرف دیگر، رکن اصلی هویت شهری مربوط به ویژگی های کالبدی شهر است که با جاذبه های مصنوع مقصد انطباق دارد. شهر اصفهان از نظر مولفه های مصنوع و هویت ساختاری کالبدی، شهری است که با داشتن گستره وسیعی از عناصر هویتی تاریخی و فرهنگی، از مهمترین منابع گردشگری کشور به شمار می رود. در این میان برخی از عناصر هویتی شهر اصفهان، به دلیل برخورداری از ویژگی های فرهنگی و تاریخی، دسترسی مناسب و برخورداری از زیرساخت های کافی، از شرایط لازم برای استفاده در برند شهری برخوردار است. هدف این تحقیق، بررسی هویت شهر اصفهان جهت استفاده در ساخت برند گردشگری از دیدگاه ذی نفعان است. به این منظور 16 عنصر هویتی پربازدید شهر اصفهان بر اساس آمار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری انتخاب و میزان اهمیت آنها در ساخت برند گردشگری از طریق 7 معیار و به روش دلفی ارزیابی شد. تحقیق حاضر مطالعه ای کمی و توصیفی تحلیلی است که با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه ای (ANP) انجام شده است. به این منظور ابتدا ساختار علی معلولی معیارها با استفاده از روش DEMATEL تعیین و سپس وزن هر معیار با روش تحلیل شبکه ای محاسبه شد. در نهایت گزینه ها با استفاده از روش TOPSIS رتبه بندی و مناسب ترین عناصر هویتی برای استفاده در ساخت برند گردشگری شهر اصفهان شناسایی شد. در این تحقیق، اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه مقایسات زوجی گردآوری و توسط نرم افزار Super Decisions 8.5 و Microsoft Excel 2010 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان می دهد که در بین گزینه های مورد مطالعه، میدان نقش جهان و کاخ موزه چهلستون از بیشترین قابلیت در استفاده در برند گردشگری شهر اصفهان برخوردار هستند.

Keywords:

هویت مکان , برندسازی , برند شهری , ذی نفعان , اصفهان