سازگار کردن باکتری اسیدیانوس بریرلی با درصدهای جامد بالای کنسانتره کالکوپیریتی مجتع مس سرچشمه

بیولیچینگ درمقایسه با سایر روشهای متداول فرآوری، فرایند ساده، کارا و اقتصادی است. یکی از مشکلات عمده فرایند های بیولیچینگ با باکتری های مزوفیل در هنگام استفاده از کنسانتره مس، سینتیک های پایین واکنش می باشد که مانع از اقتصادی بودن این فرایند می شود. اما وقتی که میکروارگانیسمهای ترموفیل برای لیچینگ استفاده شدند، نرخهای لیچینگ به طور قابل ملاحظه ای به خاطر دمای بالا، ظرفیت بالای مقاومت نسبت به فلز و ویژگی های متابولیکی این نوع از میکروارگانیسمها افزایش یافت. تحقیقات نشان داده است که میکروارگانیسمهای ترموفیل نسبت به مزوفیلها در لیچینگ مس کاراتر می باشند. در اینمقاله باکتری اسیدیانوس بریرلی که ازمعدن مس سرچشمه جداسازی شد، با کنسانتره کالکوپیریتی درمحیط کشت 9K سازگار گردید. آزماشگاه در ظروف متحرک با دانسیته پالپ از 1 تا 15 درصد انجام شدند. نتایج نشان داد که پس از 6 ماه سازگاری ، باکتری مذکور تا غلظت 15% وزنی / حجمی از کنسانتره سازگار گردید و در دانسییته پالپ 10 درصد از زمان ماند 33 روز ، میزان بازیابی مس به 85% رسید.

Keywords:

بیولیچینگ , کنسانتره کالکوپیریتی , اسید یانوس بریرلی , سازگار کردن