مریم توکلی - دانشجوی دکترای دانشگاه فردوسی و عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان
مهسان ایرجی فر

یکی از تکنولوژی های مورد مطالعه در قرن اخیر به منظور بهبود ایمنی میکروبیولوژیکی، افزایش ماندگاری و افزایش قابلیت فروش محصولات استفاده از پرتوهای یونیزه است. پرتو دهی غذا تاریخچه ای 100 ساله دارد و از آن به عنوان یک تکنولوژی کارآمد و امن برای آلودگی زدایی و نگهداری مواد غذایی یاد شده است. با این وجود بیشتر تحقیقات در این زمینه در آزمایشگاه ها انجام شده است و این تکنولوژی در سطح وسیع به صورت تجاری مورد استفاده قرار نگرفته است. ایمنی مصرف و سالم و بی خطر بودن غذاهای اشعه دیده به طور گسترده در سازمان های بین المللی مطالعه شده است. گروه های ارشناسی بین المللی زیادی به طور مشترک توسط IAEA, FAO و WHO راه اندازی شده است که بر روی ایمنی، بی خطر بودن و کفایت تغذیه ای غذاهای اشعه دیده تحقیقات گسترده ای را به نتیجه رسانده است. همچنین یک استاندارد کلی توسط Codex برای غذاهای اشعه دیده در نظر گرفته شده و نشانه بین المللی ویژه ای برای این غذا ها تعیین شده است. با توجه به اهمیت توسعه کاربرد روش های غیر حرارتی نگهداری مواد غذایی به منظور حفظ کیفیت محصولات و تأمین ایمنی مصرف کنندگان، در این مقاله به مروری بر کاربردهای پرتودهی در حفظ کیفیت مواد غذایی پرداخته شده است.

پرتودهی، کیفیت، ایمنی، پرتوهای یولیزه